آیه اى که شیطان را به فغان آورد

آیات قرآن فقط انسان ها را تحت تأثیر قرار نمى دهد بلکه بعضى آیات حتى شیاطین را به فریاد و فغان مى آورد. در تفسیر آمده است : وقتى آیه ذیل :


«وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ یَعْلَمُونَ»1 ؛ 


پرهیزکاران کسانى هستند که هرگاه مرتکب گناه و کار زشتى شدند یا به نفس خود ستم کردند به یاد خدا مى افتند.براى گناهان خود طلب آمرزش مى کنند (و مى دانند) جز خدا هیچ کس نمى تواند گناهان خلق را بیامرزد.

وقتى آیه فوق نازل شد، شیطان نگران شد و به فراز کوه ثور (که یکى از کوه هاى بلند مکه است ، همان کوهى که پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله ) چند شبانه روز در آن مخفى بود.) رفت و با بلندترین صداى خود فریاد زد و اعوان و یاران و فرزندان خود را نزد خود طلبید.
تمام آنان به دور او اجتماع کردند و علت ناراحتى و دعوت او را پرسیدند؟ گفت: خداوند چنین آیه اى بر پیامبر نازل کرده است و به مردم گناه کار قول داد که به وسیله توبه گناهانش را بیامرزد، در نتیجه تمام زحمات ما به هدر مى رود .
شما را دعوت کردم تا بدانم کیست که در برابر آن چاره اندیشى کند؟ یکى از آنان گفت : با دعوت انسان ها به این گناه و آن گناه اثر آیه را خنثى مى کنم ، ابلیس گفت : تو مرد میدان نیستى . دیگرى نیز پیشنهادى داد او را نیز رد کرد. سومى و چهارمى و... هر کدام نیز پیشنهادى دادند. شیطان بزرگ همه آنها را رد کرد.


بعد از مشورت شیطان کهنه کارى به نام وسواس خناس . پیش آمد و گفت : من این مشکل مهم را حل مى کنم . گفت : چگونه ؟ خناس گفت :
انسان ها را با وعده هاى شیرین و آرزوهاى طولانى به گناه آلوده مى کنم . سپس استغفار و توبه و بازگشت به سوى خدا را از یاد آنان مى برم .

شیطان این پیشنهاد را پذیرفت و او را در آغوش کشید و پیشانى او را بوسید و گفت : این مأموریت را به تو واگذار کردم ، و این مأموریت را تا پایان دنیا به عهده وسواس خناس ‍ گذاشت و از غصه آیه راحت شد.2
شیطان هرگز دست از سر ما بر نخواهد داشت به هر نحوی که باشد در نهایت راهی برای نفوذ پیدا میکند و ما انسان های بی خبر هم عنان اختیار به دست او داده به دنبالش روانیم به مقصد جهنم وای بر ما اگر خود را در نیابیم و توبه نکنیم . 


1- سوره فصلت ، آیه 13.
2- بحارالانوار، ج 18،ص 186.
منبع : تأثیر قرآن در جسم و جان مولف: نعمت الله صالحى حاجى آبادى

تنظیم : رهنما_گروه دین و اندیشه تبیان